23+ kaas

19 januari 2017 - Tamale, Ghana

15-01-2017


Gelukkig heb ik vannacht toch nog twee uur kunnen slapen. Toen ik vanmorgen op stond, rond half vijf, zaten er nog steeds mensen buiten. De twee Nederlandse meisjes en een groep waarmee ik gister tijdens het eten mee had gepraat. De groep deelden een bepaald geloof met elkaar, waar we toen over hebben gepraat. Heel interessant. Het was een soort filosofie. 

Toen de taxi kwam werd ik naar het STC-station gebracht. Twee en halve maand geleden haar ik deze bus ook, alleen had ik toen geen idee wat ik moest doen. Nu was ik zelfs zo relaxed dat ik kon slapen in de wachtruimte. 

De busrit was lang. Ik zat naast een manager van een ziekenhuis. Met hem heb ik nog even gepraat, maar heb me daarna afgesloten in de hoop ik in slaap zou vallen. Het was gek om deze reis na drie maanden nog eens te maken. Toen ik voor het eerst in deze bus zat, wist ik nog niet hoe alles werkte, was ik nerveus en bleef ik naar buiten kijken naar het landschap. Nu voel ik me eigenlijk al ervaren, laat ik me niet meer afzetten en wil ik eigenlijk alleen maar slapen in de bus. Er stond een hele slechte film op. Zonder clue: de film eindigde met de zinnen: ' En zo moorde hij nog jaren door. Zou iemand hem ooit kunnen stoppen?'

Na ruim twaalf uur in de bus gezeten te hebben, kwam ik weer aan in Tamale. Bach wachtte mij al op en bracht me naar huis. Daar kreeg ik wat te eten, alleen had ik uiteindelijk niet veel trek. Het was al laat, dus ik wilde eigenlijk gewoon gaan slapen. 



16-01-2017


Ow wat is het vroeg en koud zo 's ochtends om zes uur. Vandaag ga ik meteen weer naar de school. Ik heb eigenlijk geen zin meer om naar de school te gaan. Die week vakantie gaf me meer het gevoel dat ik al bijna naar Zuid-Afrika ga. Daar naast is het ook zo allenig zonder andere vrijwilligers op school. 

Ik had bedacht om blokfluit les te geven. Toen ik het ging proberen, viel het me allemaal wat tegen. Het is gewoon zo lastig om dingen uit te leggen, omdat ze je gewoonweg niet snappen. Ik had een heel overzicht gemaakt voor de eerste drie noten, maar een normale nooit kwam er bij hen al niet eens uit, omdat ze de gaten not grof afdekken. Het aanleren van een liedje werd het hem niet. 

In de pauze maakte een leraar allemaal rare opmerkingen, waardoor ik mij niet echt op mijn gemak voelde. Na de pauze ging de blokfluit 'les' door, maar gaf ik het aan het einde van de dag op. Morgen gaan we wel wat anders doen. 

Ik ben nog naar de stad gegaan om een buskaart voor Sjaak te gaan halen voor zijn terugreis volgende week. Hij heet nu alleen geen Sjaak, maar Sjaals staat er op zijn ticket. 

Terug bij de lodge ontmoette ik Marlene. Zij was vorige week aangekomen en had helaas dr introweek in dr eentje. At my kunnen we gezellig bijkletsen. En OMG! Ze heeft kaas mee! Haar vader is kaasboer, wat een held. Goh, wat heb ik dat gemist. Ik was alleen vet moe nog van de reis an gister, dus ik heb nog gewassen thuis en ging vroeg slapen. Dacht ik, want ik kreeg op de mezzo-app nieuwe geluidsfragmenten doorgestuurd, want maandagavond is repetitieavond van Horizon. Dus ik heb mijn script erbij gepakt en ben de liederen ook gaan instuderen. Zo ben ik er toch nog een beetje bij! En ken ik nu 'One night in Bangkok'!



17-01-2017


Omdat de fluit les niet ging zoals ik wilde, heb ik wat anders bedacht om te gaan doen. Ze gaan gewoon gezellig knutselen, daar ben ik veel beter in. Dus ik heb vorige avond mijn inspiratie opgedaan van pintrest en we gaan van onze handen bomen maken. Tijdens de knutsel viel het mij op hoe slecht de kinderen eigenlijk met een schaar kunnen omgaan. Ligt het dan aan het feit dat ze hier nooit knutselen? Of aan de leeftijd? Voor het plakken heb ik snel twee bakjes gemaakt waar ik wat lijm in deed. Zo kunnen ze met hun vinger lijmen en is de tube niet nodig. Best handig al zeg ik het zelf.

Het valt me op dat de laatste dagen, Sylvester enorm zijn best doet om de school er goed uit te laten zien. Alle speeltoestellen doen het en de schommel hangen. Wel toevallig dat nu net Naomi, van de organisatie, hier is aangekomen. Naja, wel leuk voor de kids, want die zijn er helemaal blij mee. 

Terug in de lodge zag ik Naomi eindelijk in levende lijve. Aardige meid zo. We hebben gezellig gepraat met Marlene tot het avondeten. Daarna moest ik Sjaak ophalen van het SCT-station, want die kwam vannacht aan. Wel spannen, want ik moest in mijn eentje, want Bash wilde niet mee ofzo.

Dus kwart voor zeven racede ik op mijn fiets naar mijn gastgezin, daar mijn tas afgezet. Ging ik door naar het guesthouse om mijn fiets daar te stallen. Rende ik de grote weg over om een taxi te pakken en was ik net op tijd bij het station. Ik zag de bus aankomen rijden. Wat is het gek om een bekende hier in Ghana te zien! Leuk, maar gek, omdat hij niet in het Ghana-plaatje hoort. Ik regelde een taxi en bracht hem naar het guesthouse. Heel lief had hij nog Hollands snoepgoed en pindasaus voor me meegenomen. Ik kon niet lang blijven, anders wordt het te gevaarlijk op de weg. Morgen praten we wel weer bij!



18-01-2017


In plaats van te fietsen naar de lodge, liep ik naar de straat bij Sjaak. Ondertussen probeerde ik een yellow yellow te regelen. Toen ik die geregeld had, rende ik naar Sjaak, die zijn tanden nog aan het poetsen was, om hem te halen. Bij de lodge wachtten we op de yellow yellow om naar de Kidz Active te gaan. Het is zo leuk om te zien hoe Sjaak het leven hier ervaart, want ondertussen is alles hier al zo normaal geworden voor mij. De kinderen in de school vonden de komst van Sjaak helemaal geweldig: een witte jongen en blond! In de klas gingen we zingen voor hem. En deden we natuurlijk ook mijn lied. Daarna ging ik verder met mijn knutsel en sjaak ging met een paar kinderen de letters van het alfabet oefenen. Tussendoor heb ik even bij hem gekeken en hij deed het best leuk. Maar tegen breaktime aan moest ik hem redden, omdat hij haast onder alle kinderen zat en een meisje ging huilen als hij weg ging zonder haar. Die paniek in Sjaak zijn ogen, heerlijk. Hij nam zijn rust toen ik weer wondjes ging verzorgen. 

Na de break ging Sjaak me helpen met het knutselen. Wel tof dat hij gewoon mee doet, ondanks hij kinderen niet heel geweldig vindt. Tegen het einde van de schooldag zaten we bij Madame Latifa. Zij vond dat we moesten trouwen. 'You're friend?' 

'Yes'

'Do you have sex?'

'No'.

'Than you're not friend's.

En we schelen maar een jaar, dus ja we moesten echt maar gaan trouwen.

Terug bij de lodge viel Sjaak zo in slaap, dus wachtte ik maar met wakker maken tot half drie. Daarna gingen we naar de stad. Ik heb hem de markt en de culturele markt laten zien. Daar hebben we een paar lekkere biertjes genomen. Lekker om even bij te praten met een bekende! Na town gingen we naar mijn gastgezin. Ik heb hem aan mijn familie voorgesteld en kregen yam te eten. Ik had dit gevraagd, zodat hij ook iets lokaals kon proberen. Na het eten hebben we bij Leila gezeten en wat gepraat tot er iets in de fik vloog. De theeheater zat in een plastieken beker. Niet echt handig. Sjaak heeft Leila bedankt, met o.a. 10 cedie, waar ze heel blij mee was. Daarna bracht ik hem weer naar het guesthouse en nam ik wat spullen van hem mee naar mijn huis, zodat hij die niet mee hoef te te sjouwen naar Mole.



19-01-2017


Happy birthday to me! Zo gek om jarig te zijn hier. Vanochtend toen ik aankwam bij de lodge werd de deur maar niet open gedaan. Ik dacht dat Latifa me niet hoorde, omdat ze lag te slapen en werd steeds pissiger. Maar dat gevoel verdween toen Marlene en Latifa al zingend met ballonnen de deur open deden. Ze hadden de hele lodge versiert! Super lief, en ik had het echt niet verwacht. Naomi kwam even later ook nog binnen gefietst. Ze liep naar binnen en haalde het pakketje tevoorschijn waar ik al vier dagen op wachte. Ze had het al met Bash opgehaald, maar bewaard tot vandaag. En ik maar zeuren bij Bash om dat ding op te halen. Marlene en Naomi hadden zelfs nog een kadootje voor me. Super lief!

Op school hebben de kinderen een heel concert voor mij gezongen, wat begon met 'Happy Birthday'. Ik deelde lollies uit waar ze een blauwe tong van kregen. Helemaal leuk natuurlijk! Ik ben wel nog verder gegaan met mijn knutselactiviteit daar en heb nog wondjes behandeld. Wel raar, de speelltoestellen die van de week gemaakt waren, lagen nu weer uit elkaar. Raarrrrr. 

De kindjes van vandaag konden in vergelijking met de vorige dagen super goed knippen. Zo fijn. Helaas moest de laatste groep wel zo nodig het slot van het computerlokaal slopen. Vet kut. Sylvester mocht me al niet, dus dat zal er nu niet beter op worden. Ook deed Madame Latifa wat raar. Ze maakte maar opmerkingen over dat ik haar eten niet at en geen mascara droeg. En ze vergeleek me met andere vrijwilligers. Beetje naar. 

Terug op de lodge noch in van Marlene weer wat kaas! Nomnomnom. Daarna zouden we naar de stad gaan om wat te drinken op mijn verjaardag. Van de horizonners heb ik feesthoedjes gekregen, dus die deden we op. We zijn er trouwens achter dat Marlene een verloren zus van me is, net zo gek! Maar voordat we naar de stad gingen, kwamen Marlene en Naomi met toeters en een verjaardagsspandoek, met daarachteraan lopend Youssef met het eten. Wauw! Nog meer verassingen. Zo lief! Ik had echt niets verwacht, zeker omdat ik ze nog maar vier dagen echt ken. Echt wauw! Alsof ik een kinderpartijtje had, zo zaten we er bij. Met kinderchampagne, koekjes en snoepjes, toeters en iedereen had een partyhat op. In het pakket van mijn ouders zaten nog kaarsjes, dus ik heb zelfs een verjaardagswens kunnen doen. Toen ze allemaal spelletjes gingen spelen, werd het echt een kinderpartijtje. Alleen hoefden ze geen zwemspullen mee ;). Ook de toeters waren geweldig. Youssef, Latifa en Marlene zaten er zo mee te kloten. Ik  heb er echt van genoten en het echt niet verwacht. Na vijven was de pret voorbij en gingen we op huis aan. Daar hebben de familieleden ook nog voor mij gezongen.

Ik kwam tot de bezetting dat dit nog maar één van mijn laatste dagen hier in het gastgezin is. Zo gek. Na maandag kom ik hier (voorlopig) niet meer. Dus heb ik genoten van hoe ze met zn allen weer fufu aan het stampen waren. Vlak voor het slapengaan ging ik nog alle lieve berichtjes lezen die gestuurd waren vanuit Nederland. Ook al zo veel! Ik voel me daardoor en door de verassingen vandaag echt heel jarig! Iedereen bedankt! 

Foto’s

1 Reactie

  1. Sylvia:
    20 januari 2017
    Deze verjaardag ga je waarschijnlijk nooit meer vergeten! Nog van harte, en alvast heel veel plezier in Zuid-Afrika!