Nie aankomen nie

3-02-2017

It's a beautiful day,, the sun is shining and no one is gonna let me down, oowwjaaahh. Ik heb heerlijk geslapen in dit te grote bed. Het ontbijt was een lopend buffet met heel veel lekkere dingen. Als dit elke dag zo is, ga ik nog eens flink aankomen. Na het ontbijt gingen we met de hele groep de bus in om als echte Chinese toerist vijf minuten uit te bus te gaan, foto's te maken om daarna weer naar het volgend object te rijden. Dit was even een minpuntje van de reis, want soms kreeg je haast geen uitleg over het object. Het Nelson Mandela standbeeld was wel interessant om te zien. Zo hebben we veel bekeken. Het was trouwens nog maar de vraag of we het hui van Mandela konden zien, omdat gister de eigenaar van een restaurant in dezelfde straat was doodgeschoten. Heftig.

Ik moet zeggen dat Zuid-Afrika totaal niet lijkt op Ghana. De wegen zijn beter en veel schoner, het is hier erg groen en er lopen geen geiten, kippen of koeien op de weg. Ook lijkt het alsof de armen hier het beter hebben dan de armen in Ghana. Iedereen in de bus verwonderde zich, maar ik was niet echt onder de indruk. 

Terug bij het hotel hebben we heerlijk gezwommen in een zwembadje naast onze kamer. Ook hebben we met de andere reizigers gepraat. Het is een gezellige groep en overal kan ik wel aansluiting vinden. Zeker met de 'wat ervaren personen' kan ik erg lachen. Daar ben ik wel blij om. We hadden een luxe buffet als avondeten. Ik heb nu al meer gegeten dan in de totale laatste weer van Ghana. Het leven is zo zwaar... Na het eten hebben we nog even geborreld en kregen Hanna en ik een drankje van het huis. Lang leven het jong en mooi zijn.

4-02-2017

Vanmorgen vroeg moesten we onze koffers inpakken, want we reizen weer verder. De koffers moesten we bij ons huisje achter laten, die dan werden opgehaald door mensen die ze naar de bus brachten. Dat voelde wel een beetje gek, zeker omdat ik in Ghana niets onbemand kon laten staan. De reis die we moesten afleggen vandaag was 450km lang. Bij een tussenstop hebben we heerlijk pannenkoeken gegeten, ja dat kennen ze hier ook. Tijdens de reis vertelt Paul wat over het land. Hij doet dat in het Zuid-Afrikaans. Dat lijkt heel erg op het Nederlands, maar grammaticaal klopt er dan niets van. Eigenlijk wil je hem de hele tijd verbeteren, maar het is gewoon die taal. 

Uiteindelijk kwa men we aan bij de Hannah lodge. Hanna vond dat natuurlijk geweldig. De lodge lag in een wildreservaat en boven op een berg, zodat je vanaf je kamers een super mooi uitzicht hebt. Nadat we hadden ingecheckt, gingen we op safari, opzoek naar DIEREN! We pasten met 36 man in één jeep. Als eerst zagen we de lievelingsvogel van Hanna: de struisvogel. Daarna werd haar dag goed gemaakt, want we zagen een giraf met jong. Het was een prachtig gezicht. Daarnaast hebben we heel wat impala's en koedoes gezien, een soort antilopen of herten. Toen we terug kwamen stond er een struisvogel op het pas bij de lodge. Hierna hebben we weer heerlijk gegeten vlak naast een kampvuur. Bij ons huisje hebben Hanna en ik nog even buiten een theetje gedronken en naar de sterren gekeken. Tot dat er een raar geluid klonk, toen schrokken we en zijn ze naar binnen gegaan. 

5-02-2017

Vanmorgen stonden we om vijf uur op om de zonsopgang te bekijken. Uiteindelijk duurte het ons te lang voordat de zon daadwerkelijk te zien was, dus gingen we weer slapen. Tijdens het ontbijt ging het personeel in het Afrikaans zingen. Ik heb mensen met meer passie zien zingen, maar het maakte het ontbijt wel speciaal. 

We moesten weer een tijd rijden voordat we bij de volgende lodge aankwamen. Wel reden we onderweg de Panorama route. Dat is een route waar we langs heel veel mooie uitzichtspunten en plekken komen. Als eerst kwamen we langs een uitzicht met rekenregels van bergen aan d e overkant. Later op de route kwamen we ergens met een mooie beek en een waterval. Daar hebben we heerlijk kunnen pootjebaden. Als laatst zagen we God's view, een lang uitgestrekt uitzicht. Gelukkig hadden we mooi weer, anders zagen we niets. Helaas voelde ik me tijdens de reis niet lekker worden. Ik ben daarom achter in de bus gaan liggen en werd bij elke stop gewekt door Hanna.

Na 300 km gereden te hebben, kwamen we aan bij de lodge in het Kurgerpark. Het was natuurlijk weer luxer dan luxe. Je kan onder de sterrenhemel gaan douchen en vanaf het zwembad kon je met een beetje geluk nijlpaarden en krokodillen zien in een stroom er tegenover. Nee, het waren niet mijn medereizigers. Voordat ik ging zwemmen, ben ik op de Ghanese manier mijn was gaan doen: in de wasbak en ben het daarna gaan uitspoelen in de douche. Na het te luxe diner zijn we vroeg naar bed gegaan, omdat we morgen voor de gamedrive er om vijf uur uit moeten.