Aapjes!

20-01-2017

Weer een dag naar school. Vandaag gaat Naomi met me mee. Zij moet elk project bezoeken voor haar functie als contactpersoon. Ben benieuwd hoe Sylvester gaat proberen haar in te palmen. Madame Latifa was er vandaag niet, ze was naar een begrafenis. Hierdoor moest Charity haar klas en die van Latifa samenvoegen. In mijn klas zitten er al 46 kinderen, maar dat werden er vandaag rond de 80. Sick. Charity ging drieletterwoorden oefenen, daarom was het een beetje lastig voor mij om er kinderen uit te pakken. Zeker omdat ik nu de hele klas niet langs kon gaan. Dus ik zat er maar wat bij. 

In breaktime zou ik met Bash pennen gaan uitdelen aan een school die het harder nodig heeft dan de Kidz Active. Maar toen ik in de yellow yellow zat, kreeg ik een belletje dat hij het niet redde. Dus ik kon weer terug gaan lopen, wat wel even fijn was. Ik was namelijk boos op Sylvester. Hij nam mij plots over op de first aid, alleen omdat Naomi er is. Ook deed hij net alsof ik iets niet goed deed en ging hij zich uitsloven. Daar kan ik dus echt niet tegen. 

Om mij vanmiddag niet te vervelen ging ik bij Madame Victoria zitten. Elise had veel speelgoed voor haar geregeld en die haalden ze nu boven. Victoria ervan overtuigd dat Sylvester aan magie doet. Hij zou kruiden in je eten doen, zodat je voortaan alles gelooft wat hij zegt. 

In de middag heb ik gewassen en kwam Sjaak langs die teug was van Moke. Toen kwam ik tot mijn brseffing dat dit mijn laatste echte dag is in mijn gastgezin. Zo'n gek gevoel. Ik heb daarom nog even genoten van alles hier om me heen. 

21-01-2017

Vanmorgen namen we de trotro naar Techiman. Ik ging vanaf Sjaaks guesthouse naar het Jhindystation en daar ontmoette ze Marlene. We konden al snel een trotro in die echt ver van comfortabel was. We zaten met bij personen op één rij. Schouder aan schouder zitten kon niet, dus één iemand moest naar voren of achter hangen. Zit zat alleen op het klapstoeltjes en mijn leuning ging zo ver naar achter zodat ik op de benen van mijn achterbuurman terecht kwam. Met de hitte die verergerd werd door deze knusheid, maakte het tot een lange rit. We vermaakten ons met yatzee op Sjaak zijn iPod. Ook zong ik met mijn muziek mee en toen ik bij Britney aankwam deed Sjaak de tweede stem. 'baby, hit me one more time'. Dus bus moest er om lachen. Na vijf en een half uur rijden kwamen we aan in Techiman. Daar namen ze de taxi naar het Hand in hand project (ook welk PCC project genoemd).  

Bij het project aangekomen, kwam er meteen al een vlaag van goede sfeer op ons af. Het project is bedoeld voor (geestelijk) gehandicapte mensen en is opgezet door een Nederlandse vrouw. Zij heeft het nu overgedragen aan een Nederlands stel. Toen we nog maar net binnearen, werden we meteen am verwelkomt door de bewoners en kregen we knuffels en high fives. We kregen onze kamers aangewezen. Het is een mooie kamer, met douche en wc in de openlucht. Zo kan je heerlijk douchen en schieten onder de sterrenhemel, hoe romantisch?

Na we onze spullen neer hadden gezet, gingen we naar buiten voor een rondleiding. Buiten vond ik Greetje, de mevrouw die ik had ontmoet in Ko-Sa Beach. Zij wilde ons wel een rondleiding geven. Het terrein is groot en ruim. Ze hebben veel werkruimtes, waar ze met de bewoners dingen maken, een fisiopraktijk en een klein zwembad. Ook lopen er ezeltjes rond. Het ziet er echt vet gaaf uit allemaal en ik heb het gevoel dat hier echt veel goed werk wordt verricht. Mijn vertrouwen in de mensheid is weer hersteld. Zo mooi hoe deze mensen, na verstoting in de samenleving, hier worden geholpen. Er zijn hier nu zo'n 94 mensen. Echt wauw. 

Na de rondleiding ging we wat drinken en kregen we ons avondeten. Daarna kwam Treetje weer aanzetten met haar pak wijn die we in ons huisje wel kunnen opdrinken. Ook nam ze haar waterkoker mee voor thee. Maar eerst ging ik nog even douchen onder de sterrenhemel. Dat is wel gaaf. We hebben nog lekker gekletst. Halverwege zijn we naar binnen verhuisd omdat het toch wel erg warm was. Toen Treetje weg ging, zijn we gaan slapen.

ps: het is best interessant om te zien wat er gebeurt als je iets gooit in de fan.

pps: theezakje. 

22-01-2017

Ik heb heerlijk geslapen, alleen jammer dat ik droomde dat de wereld verging. Na het ontbijt hebben we nog lopen neuzen in het winkeltje, waar alles is gemaakt door de bewoners hier. Om negen uur stond de chauffeur klaar om ons overal heen te brengen. Allereerst gingen we naar Boabeng. Daar zijn apen, twee soorten. We kregen een guide mee. We waren maar net het bod in en toen kwamen er al apen op ons af. We gaven ze nootjes, die we voor vertrek hadden gekocht. Ze aten die vanuit onze handen. De apen zijn best brutaal, ze hebben gewoon de zak nootjes uit Marlene dr hand gejat. We liepen iets verder naar een andere groep apen. Die gingen ook helemaal op onze schouders zitten. Verder op was er een boom, die een parasiet genoemd werd, die hol was en waar je in kon klimmen. Dus ik ging ook even de aap uithangen.

Er is een speciale band tussen de bewoners van het diep en de apen. De apen geven een signaal wanneer 'kwaad' naar het dorp komt en de apen komen, wanneer ze bijna dood gaan, naar het dorp om daar te overlijden en door de dorpsbewoners begraven te worden. Ze hebben ook een hele begraafplaats voor de apen. De levende apies waren echt leuk. Zo dichtbij en ik kon ze haast aaien. En er waren cutie baby aapjes.

Hierna hebben we weer een tijd gereden in de taxi. We reden door Kintampo om daar de waterval te bezichtigen. Er waren drie stages van de waterval. De eerste twee vielen wat tegen. De laatste stage was wel gaaf. De waterval was niet zo groot als die in Hohoe, maar omdat hij niet zo hoog is, kan je er wel onderstaan als een echte l'oreal reclame. Waarom? Omdat ik het waard ben. Sjaak ging als Griekse god op de foto. Echt geposeerd met maar drie blaadjes: twee tussen zijn oren en een voor zn Sjaakie. Echt dan ook zonder onderbroek. Held. Marlene stond er van te kijken. Er was ook een soort glijbaan van stenen onder de waterval. Ondanks ik al 23 ben, ben ik nog jong van geest. (denk ook niet dat die geest veel ouder wordt). Dus ik ging glijden als de malle. Het Tikkie bad is er niets bij. Omdat we de taxichauffeur niet te lang wilden laten wachten, bleven we niet heel lang chillen. Wel heb ik nog even als zeemeermin geposeerd. Ik was echt super sexy.

De chauffeur bracht ons nog naar een busstop, waar we wat hebben gedronken en de chauffeur getrakteerd. Daarna bracht hij ons naar het busstation. Daar namen we weer een trotro naar Tamale. Gelukkig was deze iets comfortabeler dan de heenreis. Ik heb geprobeerd om veel te genieten van het uitzicht, omdat ik dit niet meer snel zal zien. De rode wegen, heuvels en bananen- en kokosnootbomen zullen worden omgeruild voor een vlak landschap met overal asfalt en koeien die netjes achter een hek staan ipv koeien die zomaar de straat oversteken.

Na aardig wat sellfies met slapende Sjaak te hebben gemaakt, kwamen ze in het licht aan in Tamale. Sjaak moest nog pinnen, alleen deden heel wat pinautomaten het niet. We hadden zijn spullen opgehaald bij mijn gastgezin en ik bracht hem naar zijn guesthouse. Hij gaat helaas morgen weer naar Nederland, maar het was tof om hem hier te kunnen rondleiden. Thuis kreeg ik nog te eten en heb ik gedouched, moet ook gebeuren. Daarna ging ik mijn laatste nachtje in, hier in mijn gastfamilie.

btw: ik heb nog een koeienlied gecomponeerd en voorgedragen in de trotro.