A, B, C, D....

13-11-2016

Ook deze morgen werd ik weer lekker gewekt door de moskee, maar ik mocht daarna gelukkig nog even indutten. Het is op zich wel lekker om je ochtend rustig te beginnen met een kopje thee en met het schrijven in je dagboek. Alleen heeft Hiba tekens weer de behoefte om deze rust te verstoren. Na deze rustige morgen vertrokken Julie en ik naar de lodge. Vanaf daar gingen we met de groep naar een zwembad, een andere dan gister. We gingen niet zwemmen, maar lunchen daar. Het eten schijnt hier heel lekker te zijn. Eerst gingen we poolen. Niet dat je echt kon poolen, want de tafel stond scheef. Het potje ging tussen Tim en Julie versus Tessa en mij. De anderen hadden gewonnen.

Na het verschuiven van de tafels, konden we eindelijk gaan zitten en eten bestellen. Ik bestelde een beef cordonbleu met portato chips. En als drinken een alvaro passion. Ik weet niet of at een typisch Ghanees drankje is, maar het is echt lekker. Hier in Ghana duurt het lang voordat je wat te eten of te drinken krijgt. Met lang bedoel ik ook lang, na een uur hadden we ons eten nog niet. Dus gingen we onderwijl een potje kaarten. Ik heb de groep boeren bridge geleerd. Daardoor verstreek de tijd snel. Het cordonbleutje wat ik kreeg was een groot stuk vlees, een beetje rond en ovaal vormig, gevuld met cervelaatworst en kaas. Daar omheen zat een gefrituurde korst met (denk ik) onder andere pinda’s. Het vlees was niet echt mals en het was heel veel, dus ik heb een beetje moeten laten liggen. Dat voelt toch raar als je eet dat sommigen hier geen eten hebben. Zo’n ‘kinderen in Afrika zouden hiervoor een moord doen’-geval, maar dan zit je zelf ook in Afrika.Beetje dubbel.

Na het eten gingen we weer terug naar de lodge. Vanaf daar fietsten Julie en ik weer terug naar het gastgezin. Daar was het gezin gelukkig klaar met wassen, dus ik kon wassen. Ik merk nu toch dat ik weinig broeken mee heb. Ik kan er net geen week vol mee maken. Wassen gebeurt hier met de hand. Je hebt twee emmers met wasmiddel waar je je vuile was in doet en één emmer met schoon water waar je de was mee uitspoelt. En daarna hang je het gewoon aan je waslijntje. Alleen moet je je ondergoed wel binnen hangen. ‘Oee bh’s!’.

Na het wassen ben ik nog even wezen schrijven en kregen we te eten: witte rijst met rode vissaus. Daarna hebben we nog buiten geweten met de familie. Julie deed een versie van ‘mens erger je niet’ voor drie personen. Hamdia en Lukman jr. deden met haar mee. Ik kreeg een les Danbali van Zubiaru, een vriend van de familie. Daarna ben ik gaan slapen.

14-11-2016

Voordat ik vanacht ging slapen had ik mijn oordoppen in gedaan om door te kunnen slapen tijdens het moskee momentje, maar daardoor had ik mijn wekker niet gehoord. Gelukkig werd ik maar een half uur later dan de wekker wakker. Maar ondanks dat moest ik mij wel gaan haasten en kon ik niet ontbijten. Gelukkig was ik wel op tijd in de lodge. Daar kon ik nog snel mijn broodje opeten die ik had meegenomen van het gastgezin.

Er was weer een yellow yellow te kort van morgen dus we gingen in delen naar de school. Vandaag ging ik verder met de lijst van kinderen die bijles nodig hebben. Ik kan helaas niet meet terug kijken naar mijn tijden in groep 3, maar ik vraag mij af of ik ook zoveel moeite had om letters te herkennen. Gelukkig had ik vandaag ook een paar kinderen die wel al iets konden. Binnenkort moet ik maar even wat leukere oefeningen bedenken om de letters te leren. In de pauze heb ik aan een paar meiden een klapspelletje geleerd. Deze kinderen willen zo graag de aandacht van je, dat ze er helemaal ruzie over maken.

Na de pauze ging ik over op de groep kinderen die hulp nodig hadden in schrijven. Ik schreef letter voor. Daarna deed ik de letters in stippellijnen die de kinderen mochten overschrijven. Vervolgens mochten ze het proberen. Het is wel lastig om de kinderen goed bijles te geven, ze verstaan je gewoon niet en probeer ze dan maar te vertellen dat een lijn recht moet in plaats van schuin. Maar ik doe mijn best. Maar de zon vermindert de concentratie van jou en de kinderen snel. Dus ik was blij dat op een gegeven moment de yellow yellow er was.

Terug bij de lodge heb ik wat geschreven in mijn boek, ik moet toch een beetje inlopen op de dagen. Rond vier uur ging ik terug naar mijn gastgezin en ging ik douchen. Ook al doe je hier niet veel, je bent altijd bezweet hier. Nadat Julie terug was, kregen we te eten: gebakken bananen met tomaten vissaus, een hele aparte smaak. Dit wordt Plantain genoemd. Ik wilde hierna weer aan mijn dagboek, laar Zubiaru kwam weer langs. Hij ging me weer danbali leren, terwijl ik daar dus geen behoefte aan had. Gelukkig ging hij na een tijdje weg, zodat ik verder kon. Voor de rest was er niets boeiend gebeurt.

15-11-2016

Vanmorgen, toen ik naar de lodge wilde fietsen, was mijn band lek. Zo lek dat ik op de velg reed. Dat rijd lekker joh! Met een slag in je wiel over de gaten in de wegen. De hele weg naar de lodge op dewe manier fietsen zou ik niet volhouden en de fiets ook niet, dus ik ben bij de dichtstbijzijnde fietsermaker afgestapt en om mijn band op te laten pompen. En daarna snel naar de lodge. Maar daar aangekomen was de band weer plat.

Bij de Kids active school gaf ik weer schrijf bijles aan de kinderen. Er was nog enige discussie tussen Sylvester en Emma. De leraar die donderdag sloeg, sloeg nu weer en er was een deal tussen Emma en Sylverster dat hij niet leer mocht slaan. Maar om ene lang verhaal kort te maken: mannen vinden dat ze mogen slaan en lachen ons uit als wij vinden dat het niet mag. Best kut als je wordt uitgelachen waar je bij staat. Ik snap dat wij als vrijwilligers niet aan de gebruiken van Ghaana kunnen veranderen, maar ik heb het gevoel dat we totaal niet serieus genomen worden. Terwijl we echt wel nodig zijn hier. Zoveel kinderen zitten nog niet op het goede nieveau. Dat was wel even mijn puntje deze dag.

Terug bij de lodge ben ik met Julie naar de fietsemaker gegaan. De mener die er hoort te staan was er nu niet. Nu zat er een jongen die mijn band ging plakken. Voor twee cedi was hij geplakt. (0,50 cent dus). Daar doe je het welf niet voor.

Bij het gastgezin ging ik na het eten mijn blog typen op Julies laptop. Zij heeft een Belgisch toetsenbord. De z,a,w en m staan nu op een andere plek. Dat is wel een beetje wennen. Het typen ging daarom niet wo snel als gedacht. Maar uiteindelijk had ik toch een paar dagen kunnen uploaden.